تحلیل وضعیت سازگاری شغلی پرستاران براساس مولفه های جو سازمانی و کیفیت زندگی کاری

زمینه و اهداف: یکی از مهمترین منابع هر سازمانی، نیروی انسانی آن است. عوامل تشکیل دهنده این نیرو، افرادی با احساس هستند که اگر انگیزش کافی داشته باشند، استعداد و مهارت خود را در خدمت سازمان به کار می برند. داشتن روحیه و رضایتمندی شغلی در رسیدن به بهره وری بالای سازمانها بسیار مهم است. هدف پژوهش حاضر تاثیر جو سازمانی و کیفت زندگی کاری بر سازگاری شغلی پرستاران شهرستان اردبیل در سال 1395 می باشد. روش: نمونه آماری 274 نفر از پرستاران شهرستان اردبیل بودند که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش پرسشنامه جوسازمانی، پرسشنامه کیفیت زندگی کاری و سازگاری شغلی است. یافته ها: نتایج نشان داد که بین جو نوآورانه، جو همکارانه، فرصت رشد، قانون گرایی، فضای کلی زندگی و انسجام در سازمان با سازگاری شغلی پرستاران با میزان سطح معناداری کمتر از 05/0 رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: سازمان ها باید نسبت به جو و محیط سازمان توجهی خاص داشته باشند، زیرا همانطور که نبود جو مثبت در سازمان دارای آثار مخرب است، جو مثبت سازمانی نیز زمینه ای برای بروز توانایی های بالقوه افراد است. به عبارت دیگر، بیمارستانها می توانند برای افزایش جو همکارانه تمایل افراد را به تمایل با یکدیگر افزایش دهند و با تشویق همکاری و نوآوری در سازمان از آثار مثبت آن بهره مند شوند. و همچنین با بهیود محیط و شرایط کاری بر کیفیت زندگی پرستاران بیفزایند.